Narodowy Teatr Edukacji zaprasza na spektakl pt.”Kolumbowie”, który opowiada o młodym pokoleniu skazanym i straconym przez okrutny los.

O wojnie pisano i mówiono już wiele, ale zawsze jest to zbyt mało, by w pełni oddać tragedię tamtych czasów i uświadomić sobie, że to „ludzie ludziom zgotowali ten los”.

Pragniemy, aby nasze przedstawienie było swoistym apelem młodych do młodych, o pielęgnowaniu narodowej tożsamości i pamięci o tragicznej historii naszego kraju.

Naszym celem jest uświadomienie współczesnej młodzieży, że jej rówieśnicy żyjący w czasie II wojny światowej byli do niej bardzo podobni. Również mieli marzenia, byli beztroscy i bardzo kochali życie. Nie wybierali losu powstańczych bohaterów, lecz kiedy trzeba było, mimo swych młodych lat, szli po kolei na śmierć „jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec”.

To opowieść o patriotyzmie, ofiarności, odwadze i poświęceniu, ale też o dramatycznych wyborach, cierpieniu, strachu, niespełnionej miłości i rozwianych marzeniach.

Wojna wydobywa z człowieka to, co w nim najgorsze, i to, co najlepsze. Czy potrafimy zrozumieć, że „nie ma takiej rzeczy, której by człowiek nie zrobił z głodu i bólu”? Czy nie zmarnujemy ofiary pokolenia wojny? Może pamiętamy o tych ludziach wciąż za mało? A gdyby to nas spotkał tak okrutny los?

„Kolumbowie” to historia czworga przyjaciół, których poznajemy tuż przed wybuchem II wojny światowej. Wtedy żyją jeszcze pełnią życia, bawią się i przeżywają pierwsze miłości. Błogie, radosne i beztroskie, młodzieńcze życie przerywa nagle wojna będąca wynikiem ludzkiej nienawiści i braku tolerancji. Bohaterowie muszą wiec szybko dojrzeć i przejść najcięższą próbę charakterów.

Zostają członkami organizacji podziemnej – przewożą broń, organizują nielegalne wydawnictwa, biorą udział w akcjach dywersyjnych i bojowych, walczą w powstaniu warszawskim.

Spektakl opowiada o polskim ruchu oporu przeciw hitlerowskim okupantom, o młodzieży lat wojny, jej codziennym życiu i walce. Wojna jest tu też tłem miłości, której nie można uchronić przed skażeniem wszechobecną śmiercią.

Obraz tych młodych ludzi, by zbliżyć ich i utożsamić z widzem, nie jest wyidealizowany, ale właśnie pozbawiony przesadnego patosu.

Inscenizując tekst, który napisało życie, staramy się jak najwierniej wprowadzić współczesną publiczność w realia, nawet te najbardziej dramatyczne, by mogła w nich uczestniczyć i wyjść z przedstawienia z odpowiednią dozą refleksji i wzruszeń, rozmyślając o straconym młodym pokoleniu i o losie własnego kraju.

Podejmując tak ważny i trudny temat, pragniemy przypomnieć młodym widzom o ich narodowej tożsamości i o tych, którzy ponieśli najwyższą cenę, byśmy mogli żyć w wolnej Polsce.

WYSTĘPUJĄ:

IRENA – Anna Duk / Karolina Szczepanowska

TADEUSZ – Dawid Orendorz / Kamil Brylak

FRANEK – Łukasz Komorowski / Józef Więcławek

ZYGMUNT – Piotr Feliś / Piotr Czarniak

Scenariusz i reżyseria – Krzysztof Weber

Opracowanie muzyczne – Konrad Podolski

Scenografia i kostiumy – Iwona Weber.